Moja Japonia - Tokio, Kioto, Zielona Herbata, Sake, Sushi...

Służby policyjne w Japonii dzielą się na państwową i prefekturalną. Na poziomie rządowym kontrolę nad nimi sprawuje Państwowa Komisja ds. Bezpieczeństwa Publicznego, której podlega Agencja Policji Państwowej.

Cechą charakterystyczną japońskiej policji jest istnienie systemu składającego się z kilkunastu tysięcy niewielkich posterunków miejskich zwanych koban, a także wiejskich zwanych chuzaisho. Jurysdykcja koban obejmuje około pół kilometra kwadratowego oraz 8,5 tysiąca mieszkańców, chuzaisho to średnio 47 km kw. oraz 3 tysiące ludzi. Policjanci dwa razy do roku odwiedzają obywateli uaktualniając bazę danych dotyczącą mieszkańców określonego regionu oraz pytają o codzienne

problemy i zagrożenia w okolicy. Ogółem Japonia została podzielona na 47 prefektur na które składają się 43 komendy prefekturalne, departament policji tokijskiej, dwie prefektury w Osace oraz Kioto a także niezależny dystrykt policyjny na wyspie Hokkaido. Policja zatrudnia 250 000 osób z czego 220 000 to policjanci. Państwowa policja liczy sobie 7600 osób w tym 1200 oficerów oraz 900 strażników cesarskich.
W 1996 roku utworzono Specjalną Grupę Szturmową (SAT) w skład której wchodzi 300 antyterrorystów.

98,1% oficerów japońskiej policji stanowią mężczyźni. Kobiety nie noszą broni i mają ograniczone zadania, co jest niezgodne z przyjętą w Japonii Kartą Równości, jako że popiera dyskryminację płci w miejscu pracy. Kobiety oficerowie najczęściej przydzielane są do zadań przy kontrolowaniu ruchu drogowego oraz pracach społecznych. Często też pracują po cywilu (prewencja kryminalna) szukając kieszonkowców oraz złodziei sklepowych.

Kandydaci na policjantów muszą ukończyć szkołę średnią (około 40% japońskich policjantów ukończyło uniwersytet). W przybliżeniu 95% rekrutów pomyślnie kończy szkoły policyjne.

Policjanci noszą przy sobie kajdanki, drewnianą pałkę (60 cm długości) i mocną, cienką linkę o długości ok. 4.5 m. Na plecionej lince na prawym ramieniu kobiety noszą gwizdek, a mężczyźni broń (rewolwer kaliber 38 mm). Odznaka policyjna ma tylko stopień służbowy, nie ma na niej nazwiska policjanta i jego numeru identyfikacyjnego

Uzbrojenie SAT to japońskie karabiny Howa typ 89 (używa ich tylko SAT), kaliber 5.56x45 mm), H&K MP5 modele MP5A4, MP5A5, MP5SD4 i MP5SD6.

Karabiny snajperskie: H&K PSG-1, Howa typ 64 (karabiny zmodyfikowane dla snajperów) i remingtony M700. Rewolwery to glocki 19, H7K P9 i USP9, Nanbu M60, sigsauery P226, P228 i P230 JP oraz S&W M3913

Policja japońska ma w posiadaniu blisko 26000 pojazdów, w tym 5000 samochodów patrolowych, 3000 motocykli drogówki, 5000 pojazdów nieoznakowanych, 2500 wozów transportowych, 200 łodzi i 80 helikopterów.

Samochody policyjne są głównie produkcji japońskiej: subaru impreza, toyota crown, mitsubishi, nissan, suzuki, mazda i honda. Samochody patrolowe mają komputerowe połączenie z policyjną bazą danych.

Dochód japońskich policjantów składa się z trzech części, a jego podstawą jest liczba przepracowanych godzin (policjanci pracują przeciętnie 56 godzin tygodniowo). Funkcjonariusze dostają także różne dodatki (mieszkaniowy, dojazd do pracy, przeniesienie na wyższe stanowiska, nadgodziny i pracę w dni wolne), co stanowi około 34.6% wynagrodzenia podstawowego. Trzy razy do roku przyznawane są nagrody pieniężne. Średnia płaca to 27000 dolarów na rok, a w Tokio 29000 dolarów.

Mastkotka Pi-garukun (ピーガルくん), będąca oficjalną maskotką policji w prefekturze Kanagawa.

47% policjantów wynajmuje mieszkania policyjne, za które płaci stosunkowo niewiele lub wcale. Funkcjonariusze mają darmową opiekę medyczną, a ich rodziny mają ulgi na leczenie. Niektóre usługi (np. restauracje, pralnie, fryzjer) też są dostępne po niższej cenie. Za wstąpienie do policyjnych związków zawodowych dochodzą kolejne ulgi zdrowotne oraz możliwość spędzania wakacji w ośrodkach związkowych. Policjantom przysługuje 20 dni urlopu rocznie. Przejście na emeryturę jest możliwe w wieku 60 lat z wynagrodzeniem wynoszącym do 55% pensji.

Wśród obcokrajowców zamieszkujących w Kraju Wschodzącego Słońca sporo mówi się o policjantach nękających obcokrajowców, mimo że liczba przestępstw popełnianych przez osoby urodzone poza granicami Japonii jest stosunkowo niewielka. Wielu obcokrajowców skarży się na bycie zatrzymywanym bez powodu przez japońską policję z prośbą o okazanie dokumentu tożsamości i bycie przetrzymywanym bez powodu.